“Verval” heeft altijd al een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op fotografen. Urbex-fotografie is zelfs een bijzonder tak van fotosport geworden, waarbij het illegaal betreden van verboden gebouwen, terreinen door de diehards niet wordt geschuwd.
Zover hoefden de leden van de Fotogroep Haaksbergen niet te gaan, hoewel het thema (verval; bouwval, autowrak, oude hooischuur etc.) daartoe misschien wel aanleiding had gegeven. Als we echter naar de opbrengst kijken, zien we toch vooral “brave” foto’s van allerlei gebouwen en voorwerpen in verval. Niets doet vermoeden dat hiervoor halsbrekende toeren of verboden struintochten aan voorafgingen.
Als winnares kom uit de bus Ester Agterbosch, gevolgd door Henk Jalving en Joost Janse.
“Ansichtkaart”, altijd gedacht dat dat een vet Germanisme zou zijn. En volgens Wikipedia is dat min of meer ook zo.
“Een ansichtkaart (ook ansicht of prentbriefkaart) is een kaart met op de ene zijde een afbeelding. In de eerste tijd, eind negentiende eeuw, noemde men het ook wel aanzichtkaart. Het woord is ook een verkorting van het Duitse Ansichts(post)karte”.
Auf jeden Fall was dit eigenlijk al uit de tijd geraakt verschijnsel thema van de maand bij de maandelijkse fotowedstrijd van de Fotogroep Haaksbergen.
Geheel met haar tijd mee ging (zoals gewoonlijk) Brigitte Leferink met een fraai, modern vormgegeven ansichtkaart. Indrukwekkende creatie in IJslands blauw. Goed opgebouwd in lagen met “Groeten uit IJsland” op een speelse manier met bijzondere letters weergegeven. Een terechte winnares, ook vanwege de originaliteit.
Op enige afstand volgde Bert Koebrugge, die ons de groeten deed uit een “steenrijk” Haaksbergen. Bert werd op de hielen gezeten door Henk Jalving en René Pot die er gezamenlijk een 3e plaats uitsleepten.
Wat als dat vermaledijde Covid-19 de toegang tot de Nederlanden als een ongewenste asielzoeker het recht om in dit vaderland te verblijven, was ontzegd. Dan stonden onze fotoprojecten pontificaal te stralen in de Ster in Twente en liepen wellicht rijen nieuwsgierigen dagelijks bewonderend het traject van MBS naar Zeezicht, waar ze uiteindelijk diep onder de indruk van al dat moois en moede van het sloffen over de Haaksbergse keitjes neer zouden zijgen op het terras van Willem. Edoch zo ging het niet.
Maar wat als onze 4e Fotobiënnale ondanks de waanzin van het virus wel was opgebouwd en uitgestald en al sinds eind mei stond te pronken in het licht bloedend hart van onze gemeenschap. Wellicht zouden talloze Randstedelijke toeristen die in andere jaren de overvolle campings in Italië en Spanje bevolken, gekozen hebben voor de magie van het Twentse coulisselandschap en met hun sleurhut zijn neergestreken op een van de mini- of boerencampings in Siberië. Opgeschrikt door de oorverdovende stilte van het Haaksbergerveen, het Witteveen of Buurserzand zouden ze smachtend naar het stadse rumoer op zoek zijn gegaan naar het bruisende dorpsleven van onze Twentse metropool.
En zo kunt u zich indenken dat hordes nieuwsgierige Hagenezen, inwoners van Rotjeknor en 020 zich zouden vergapen aan al dat fotografische moois dat “umsonst” door de Fotogroep Haaksbergen is uitgestald.
Wat als … ?
Zover kwam het niet! En zo zullen ook onze vrienden uit het zompige deel van wat eens de Bataafse Republiek was volgend jaar moeten terugkeren om de Fotobiënnale met een bezoek te vereren. Ze zijn meer dan van harte welkom. Tot die tijd zullen zij (en wij) het moeten doen met terugblikken op de biënnales van 2014, 2016 en 2018. En dat kan gelukkig.
Het thema voor de Foto van de Maand was dit keer vrij. En dat levert doorgaans een variëteit aan inzendingen op. Van een prachtige weerfoto’s via de bijtjes en de bloemetjes naar meer artistieke en stilistische expressies.
Duidelijk winnaar was dit keer Bert Kloos met een schitterende zonsondergang in een waddenachtige omgeving. Eén die, zoals ik in mijn fotobespreking aanhaalde, zeker Bas Meelkerwaardig is. Wie Bas Meelker nog niet kent, moet even zijn website bezoeken ( https://www.basmeelker.nl/) en verbaasd en verwonderd genieten van het vakmanschap van misschien wel Neerlands beste landschapsfotograaf.
Bert Kloos kwam hier, volgens mij, heel dicht in de buurt. Voor mij daarom een terechte winnaar. Zonsondergangen leveren heel vaak obligate plaatjes op; door heel goed gebruik te maken van de voorgrond, lukte het Bert zijn zonsondergang naar een hoger niveau te tillen. Chapeau!!!
Gerard Breukers veroverde een tweede plaats met een even eenvoudige als dynamische foto van “een pluisje” in de wind. Ester Agterbosch eindigde als zeer eervolle derde met een foto die er qua thema, compositie en vormgeving uitsprong.
Ja, wat als het Coronavirus in het vroege voorjaar had besloten ons kikkerland maar eens bibberend links te laten liggen. Of wat als een ijzige, snijdende oostenwind Corona in de ijskast had geplaatst en voor lange tijd was ingevroren. En wat als Covid-19 bij infiltratie binnen onze landgrenzen in de kraag was gevat door de AIVD als een spion voor een vijandige mogendheid. En dus … wat als al die quarantainemaatregelen in de voorbij maanden niet nodig waren geweest.
Ja, dan … waren we de afgelopen dagen druk bezig geweest met de inrichting van onze 4e Fotobiënnale. Hadden we vandaag (zaterdag 6 juni 2020) in het centrum van de Ster van Twente de opening gevierd en het glas geheven op weer een bijzondere buitenexpo. Fotofielen hadden vervolgens kunnen genieten en hun fotografische hart kunnen ophalen aan zo’n 180 fotoprojecten: opnieuw een in het oog springende galerij aan het MBS-hek, bijzondere doeken aan de ABN-pilaren, macro-motorkappen aan leibomen in de Spoorstraat, het DNA van Haaksbergen rond de Pancratius en een heuse jongerengalerij van Assink-leerlingen in de Portierssteeg (wel 20 stuks). En zeker, niet ongenoemd mag worden de “Panorama van Haaksbergen”. In supermarkten, bouwmarkten, op terrassen en via sociale media wordt gefluisterd dat hier gaat om een doek van twee meter hoog en zeventien meter lang, geplaatst in een magische cirkel van aluminium staanders en bogen. De verbeelding slaat op hol.
Ja, maar “als” telt niet, zei mijn moeder altijd. Of in haar dialect: “As is verbraande turf”
En daarom doen we het tot volgend voorjaar nog even met de zoete herinnering aan de opbouw van de biënnale van 2018 via deze video.
Camera-opnames, interviews en montage zijn van Eveline Lenderink, ons helaas mei jl. ontvallen.
Klik op de afbeelding om de video van de Opbouw 2018 te bekijken.
Klik op de afbeelding om de video te bekijkenondersteunt Fotogroep Haaksbergen
“Lijnenspel” was het thema voor de Foto van de Maand. Een opdracht die niet zo moeilijk uit te voeren was. Iets ingewikkelder werd het om het subthema goed in beeld te brengen. Die luidde namelijk: “Probeer met leidende lijnen de foto dynamischer te maken.” Of de leden van de Fotogroep Haaksbergen daarin geslaagd zijn, mag u zelf beoordelen. Bekijk daarvoor even alle foto’s op onze site: http://www.fotogroephaaksbergen.nl/galerij.html
Op het ereschavot nam Hendrik-Jan Koppelman de hoogste trede in beslag. Hij werd geflankeerd door Ester Agterbosch (2e) en Ben Kerver (3e)
Foto: Hendrik-Jan KoppelmanFoto: Ester AgterboschFoto: Ben KerverFotogroep Haaksbergen wordt ondersteund door:
Ja, wat als die naamloze pakketbezorger begin maart het anonieme pakketje, made in China, niet bij onze huisdeur had afgeleverd? En wat als we het niet hadden uitgepakt en de aerosolen vrijelijk de kans hadden gegeven ons vaderlandse huis te besmetten met het Covid-19 virus? Wat als we ons tijdig bewust waren geweest van de slinkse bedoelingen van deze ongenode Corona-gast.
Ja, dan waren de voorbije dagen de eerste projecten voor de Fotobiënnale 2020 geplaatst in het dorpshart van onze Ster in Twente. Dan hadden bezoekers al een klein voorproefje, voorpretje van dit tweejaarlijkse fotofestijn kunnen smaken.
Dan ook waren wellicht al de eerste bijzondere foto’s van bijvoorbeeld Eveline Lenderink en Harm Suurd te bewonderen zijn geweest. Eveline en Harm die ons dit voorjaar helaas zijn ontvallen. Hun, al geselecteerde, bijdragen blijven nog verborgen in de digitale opslag. Maar van uitstel komt geen afstel; volgend jaar zullen we rond deze tijd niet alleen hun prachtige fotografische expressies plaatsen, maar ook de uitverkoren foto’s van andere leden.
Dit keer waren de leden van de Fotogroep Haaksbergen niet gebonden aan een thema; vogelvrij dus en dat in tijden van Corona. Sommigen inspireerde het tot lenteachtige impressies, anderen zochten het in kleurrijke, bijna abstracte beelden en een enkeling vond het in de leegte van het huidige tijdsgewricht.
De eindsprint werd op de meet niet beslist; de fotojury kon geen winnaar aanwijzen. Diny Dinter-Vaanhold en Han Hilderink eindigden ex aequo. Jorien Stel-Borghuis zette twee heuse melkkoeien in, maar de elegant ogende, zwart-gevlekte dames kwamen net te laat om mee te dingen naar de eerste plaats.
Vrjdag 1 mei jl. bereikte ons het droevige bericht van het overlijden van Eveline Lenderink. Zoals we allemaal wel wisten, was Eveline al geruime tijd ziek. Naast de ziekte van Ménière sloeg de kanker ook weer toe.
Een maand geleden kreeg ze slecht nieuws van de longarts. Nu moeten we dealen met de harde waarheid, realiseerde ze zich ineens.
De laatste tijd ging het slechter en nam de benauwdheid toe. Sinds afgelopen woensdag werd ze in slaap gehouden en vanmorgen is ze thuis overleden.
Eveline was lange tijd een actief, betrokken en inspirerend lid van onze Fotogroep. De natuur en haar bewoners waren haar lust en haar leven.
In de voorbereidingen voor de eerste Fotobiënnale in 2014 t.g.v. onze 40e verjaardag, prees Eveline Ton aan als man met de gouden handjes. Sindsdien is Ton een onmisbare schakel in de voorbereidingen en uitvoering van het evenement. Eveline bleef ook tijdens de Biënnale vooral foto’s maken en filmpjes voor RTV Sternet waar zij en Ton snel uitgroeiden tot Team Lenderink.
De Fotogroep zal Eveline, haar enthousiasme, vakmanschap en deskundigheid erg gaan missen.
Een oproep aan de leden van de Fotogroep heeft inmiddels geleid tot 22 kiekjes van peuters en kleuters met balorige blikken, verlegen glimlachjes, brutale monsteringen, verleidende trekjes en charmerende oogopslagen.
