Na de mislukte aanloop naar de 4e Fotobiënnale in 2020 (Corona reed ons in de wielen) en het uitstel in 2021 is de biënnalecommissie onlangs overmoedig begonnen aan de voorbereidingen voor 2022. We durven het aan om de omvangrijke planning opnieuw op te starten, omdat we een rotsvast vertrouwen hebben, dat de (4e) versie in 2022 wel doorgang kan vinden.
De locatie waar al ons fotografische fraais zal worden getoond is wederom het dorpshart van Haaksbergen. Ruim 180 foto’s ( in diversie maten[ de grootste zal vermoedelijk 17 meter lang zijn!]) zullen de route van de MBS naar het centrum sieren.
Vooral de ondersteuning van Klaverblad Verzekeringen maakt het mogelijk dat we zo groots uitpakken. Een voorlopige openingsdatum staat al gepland: zaterdag 21 mei 2022.Wilt u nog een impressie van hoe het er in 2018 uitzag? Ga dan even naar http://www.fotogroephaaksbergen.nl/…/fotobiennale-2018…
Fotogroep Haaksbergen is blij met de maatschappelijke ondersteuning van Klaverblad Verzekeringen
“Naar de bollen, die prachtige bollen ….”, moet Herman Nijhuis in het voorjaar hebben gedacht (en misschien ook wel gezongen). Als een ware liefhebber van al die pracht en praal laat Herman ons in zijn nieuw portfolio meegenieten van zijn fotografische impressies.
Mocht u dit prachtige kleurenspektakel dit jaar gemist hebben, dan kunt u natuurlijk uw eindeloze geduld bewaren tot de lente van 2022, maar beter nog: neem alvast een kijkje in het prachtige tulpenboeket dat Herman voor ons samenstelde: http://www.fotogroephaaksbergen.nl/portfolios.html
: maatschappelijk sponsor van de Fotogroep Haaksbergen
Het zijn bewogen tijden moet de commissie Foto van de Maand gedacht hebben en laten we daarom als thema maar eens “Bewogen Foto ” (de techniek) nemen. Dertien clubleden waagden zich aan dit onderwerp, waarbij meestal “gekiekt’ werd met een langzame sluitertijd.
Bert Kloos liet zijn watervalletje langzamer stromen dan in werkelijkheid mogelijk is, Bert Koebrugge zag een jonge stepper zo razendsnel voorbijflitsen dat de achtergrond onscherp werd en Edith Howard kreeg een tunnelvisie van voorbij snellende fietsers.
Sommige fotografen hebben in dit kille en natte voorjaar moeite om de motivatie te vinden de deur uit te gaan en aantrekkelijke fotospots te zoeken. “Geen goed fotoweer”, hoor je dan vaak zeggen. Dit excuus gebruikte Han Hilderink zeker niet toen hij een bezoek bracht aan onze Noordzeekust. Mogelijkheden te kust en te keur, moet Han gedacht hebben. Het was een stormachtige bedoening daar bij IJmuiden. En misschien daardoor was de de uitdaging nog groter en kwam Han thuis met een goed gevulde geheugenkaart.
In zijn portfolio laat hij hiervan een selectie zien. Een aansporing wellicht voor hen, die de voorkeur gaven aan de behaaglijke warmte van het eigen stulpje. Han’s foto vertellen je dat je er op uit moet. Weer en wind trotseren en daarna dagenlang nagenieten van het mooie resultaat.
In zijn nieuwe portfolio toont Gerard een selectie van thema’s die hem de eerste maanden van dit jaar bezighielden: van sneeuwpret, via waterbeelden en voorjaarsfoto’s naar rookexperimenten, eindigend met een foto van een supermaan.
De tuin en de omgeving van kasteel Hackfort leent zich bij uitstek voor een fotografische wandeling. Vooral in het voorjaar tref je er een ware bloemenhulde aan.
Het thema van de Foto van de Maand luidde dit keer “Water in de natuur”. Een onderwerp waarmee iedere amateurfotograaf goed uit de voeten zou moeten kunnen. En zit daarin misschien juist de grootste valkuil? Want hoe registreer je “water in de natuur” zonder het platte plaatje van de hobbyfotograaf te maken, die als wandelaar de camera van smart – of iphone even in het voorbijgaan het moment laat vastleggen. Hoe zorg je ervoor dat je foto onderscheidend wordt van die andere in het dozijn? Hoe kun je als lid van een gerespecteerde fotoclub je aandacht en focus zo leggen dat jouw beeld eruit springt. Hoe weet je als uitgedaagde fotograaf een afwijkend standpunt of juist uitgebalanceerde compositie te vinden die een kritische kijker in het oog springen.
In de serie “Water in de natuur” van de Fotogroep Haaksbergen zitten ze. De “gewone” plaatjes, de voor-de-hand-liggende-beelden, de simpele registraties. Maar toch ook enkele foto’s die opvallen, omdat de maker er blijkbaar langer over gedaan heeft, bewuster heeft gezocht naar goed standpunt, en evenwichtige compositie en een goede technische uitvoering.
Een foto die er zeker positief uitspringt is de winnende foto van Gerard Breukers. Gerard laat hier zien dat hij een heel bewuste keuze heeft gemaakt in zijn standpunt. Daardoor ontstaat er in de compositie een mooi horizontaal en verticaal lijnenspel dat het rechthoekige kader van de stuw ondersteunt. De scherpe registratie van het vallende water in het onderste deel van de foto zorgt voor veel dynamiek en is zo een mooi contrast met de rust en stabiliteit die het bovenste deel uitstraalt. Een terechte winnaar.
Op de tweede en derde plaats in deze onderlinge compositie eindigden Diny Dinter-Vaanhold en Han Hilderink.
Toen het nog kon en Corona ons wel iets maar niet alles in de weg legde, waagden we een bezoekje aan Luik. Naast het Fort de la Chartreuse stond natuurlijk het imposante treinstation op het programma.
Station Luik-Guillemins (Frans: Liège-Guillemins) is het belangrijkste spoorwegstation van de stad Luik. Het station is genoemd naar de wijk Guillemins, waarin het ligt. Het ontwerp is van de bekende architect Santiago Calatrava. Calatrava’s ontwerpen hebben de naam spraakmakend te zijn.. Zo ontwierp hij het Stadelhofen-station te Zürich, het station van Luzern, het station Lyon-Saint-Exupéry TGV, het intermodaal station Oriente in Lissabon en het PATH-station in New York. Van zijn hand zijn ook de gebouwen in de Ciudad de las Artes y las Ciencias in Valencia. .Het station is gemaakt van staal, glas, wit beton en Belgische blauwe hardsteen, en beschikt over een monumentale overkapping van 160 m lang en 35 m hoog.
Een selectie van foto’s is te zien op mijn fotosite. Klik hier of op de foto.
“Als de rook om je hoofd is verdwenen” zong Boudewijn de Groot al in 1968. Het tijdperk van de hippiecultuur, protesten tegen de oorlog in Vietnam, het jaar van de Praagse lente, maar ook van de moorden op Maarten Luther King en Robert Kennedy. En inderdaad toen de rook om de hoofden van veel autoritair gezag was verdwenen, leek er een nieuwe wereld te zijn ontstaan, althans in de westerse wereld. Een cultuuromslag van jewelste.
Ruim 50 jaar later lijken we opnieuw in een tijd beland waarin fundamentele veranderingen plaatsvinden. Deels als gevolg van de pandemie die de wereld in haar greep heeft, deels door klimaatveranderingen, andere economische inzichten en het bewustzijn dat overbevolking een niet te keren tsunami lijkt te zijn.
Zo diep hebben de fotografen van de Fotogroep Haaksbergen waarschijnlijk niet gedacht toen ze de opdracht kregen foto’s aan te leveren waarop het thema “Rook” centraal stond. Maar toen “de rook om hun hoofden was verdwenen” bleken Han Hilderink, Berthil Beumer en Brigitte Leferink stiekem de hoogste treden te hebben beklommen. Hieronder hun foto’s.
Gelokt door het mooie winterweer togen leden van de Fotogroep Haaksbergen onlangs naar buiten om zich te laten inspireren door mooie sneeuw- en ijslandschappen. Soms bittere kou trotserend wisten zijn hun creativiteit te botvieren. Het resultaat is een mooi portfolio met winterse afbeeldingen.
In een onderlinge competitie versloeg Jorien Borghuis-Stel Han Hilderink en Hans Zwiers op punten.
